توشیح
صفای دیدن رویش بها شد جان رسوا را چو این جان را نمی گیرد بسوزاند دل ما را
ره عشقش چو پیمودم دراین وادی نیاسودم خور و خوابی اگر بینی غذا شد جسم دنیا را
اگر مست می عشقم ز بوی جام مولایم هم او طالب شد و جاذب ربوده قلب شیدا را
طرب را بنگرید اکنون کنم با یاد او شادی غم عشقش چو در دل زد بدیدم روی زیبا را
علی مولا علی همدم علی پیمانه دردم ز روی چون مهش اکنون بپا کن شور و غوغا را
لبم ذاکر به ذکر او دلم دائم به فکر او کجا جوئی حبیب خود نبینی هور پیدا را ؟
یکی عقلش شده مانع یکی مجنون و دیوانه من سر گشته ی قانع ! بجویم مرغ عنقا را
حقیری چون من رسوا کجا و باده مستی ز بوی خوب مستانش چنین پیموده صحرا را
قوی باش ای دل مجنون بیابی کام لیلی را اگر چه باشدش صد ره بیابد مست تنها را
نمی بر کاسه چشمم بغلتید و فرو افتاد یمی آمد ربود از من نمی از عشق مولا را
مراد عشق من رویت فدای موی و ابرویت رخت برده دل عالم همه پایین و بالا را
سرم مست نگاه تو همی مفتون آه تو کجا بخشم به سلطانی دمی از شور شبها را
کمی با سر بساز ای دل بیا با ما به میخانه همی مست و خراب اکنون نمی بینم امل ها را
همه نمسک به راه او علی حق و خدای او بجو رمز کلام حق بخوان مهدی (عج) زهرا(س)را
" صراط علی حق نمسکه " .... رسوا سیزده صفر 1422... 80/2/17
توضیح : حروف مقطعه قرآنی که در ابتدای بعضی آیات آمده به صورتی رمز گونه همواره افکار را
به خود مشغول نموده است . اگر تمام آن ها را نوشته سپس حروف تکراری را خذف نماییم "چهارده" حرف غیر تکراری باقی میماند که با آن ها جمله بالا ساخته می شود .. همانند حروف ابتدایی شعر حاضر .